woensdag 31 juli 2013

Eerste week op de MTC

Heey allemaal,

Eerste week op de MTC en ik weet niet waar ik moet beginnen!!

Ik heb een geweldige groep mensen om mij heen. In de eerste week, is heel veel gebeurd. We hebben natuurlijk veel Duitse les gehad (man, moeilijker dan ik dacht).
Mijn collega is echt geweldig. We lachen veel en proberen samen Duits te leren. De eerste dag had ik een gesprek met de MTC president, wat heel goed ging. Hij zei, dat wanneer ik Duits net zo goed zal spreken als Engels, ik binnen twee weken weg zal zijn!! Mooi gezegd, maar helaas gaat dat niet door. Dat vind ik helemaal niet erg, want het is GE- WEL-DIG op de MTC.
We hebben deze week een paar uitzendingen gezien en een film over Joseph Smith. Ik kan nu met de volle 120% zeggen dat ik weet dat Joseph Smith een waar profeet is en ik bewonder zijn groot geloof. Verder bekeken we een film van elder Nelson en zijn vrouw. In de film werd gezegd; dat je nooit alleen op zending gaat, je familie en vrienden bidden voor je over and over again. Mensen weten wat voor werk je doet. Sta open voor de mensen die je ontmoet op je zending.
Elder Nelson zei: sta open voor de leringen van je Hemelse Vader. Leer Hem kennen en geloof in Hem. Het was een geweldige uitzending.

Ik weet dat Jezus leeft en dat Hij de Christus is en dat dit Zijn ware kerk is. Wij als zendelingen zullen dit de rest van de wereld meedelen. 
Vraag: heb je je weleens afgevraagd wanneer de Heilige Geest tot je spreekt of dat het jijzelf bent? (Ik wel). 
Elder Badnar heeft het volgende hierover gezegd:
Stop met je zorgen maken over deze vraag. Ga door met het volgen van de Heer. Wees een waardige jongeman en jonge vrouw en HET KOMT GOED!! Wordt een gereedschap in de handen van de Heer! Hij zal je leiden.
Is dat niet geweldig? Vraag hulp aan de Heer en Hij zal je leiden!!!

Vandaag zullen we naar plekken gaan waar de eerste mensen in Engeland gedoopt zijn. Ik kijk daar heel erg naar uit en ik zal veel foto's maken!!
Onlangs vertelde ik jullie over the Pageant!
The Paegant verteld een verhaal over mensen in Engeland die voor het eerst over de kerk Te horen kregen. Het leukste van het hele stuk is, dat alle 100 zendelingen die nu aanwezig zijn op de MTC, meezingen op het podium aan het eind van het stuk. Het is heel indrukwekkend, wanneer 300 mensen zingen, 'Ik ga daarheen waar gij mij zend o Heer. 

Op dit moment maak ik heel veel mee en begin al in drie talen te denken.
O, bijna vergeten....... We hebben onze eerste 3 lessen al in het Duits gegeven aan een onderzoeker!! De eerste twee lessen gingen geweldig en voelde ik de geest heel goed, waardoor ik mijn getuigenis kon geven. De laatste les was gisteren en we hadden toen zo weinig tijd, dat het niet heel goed ging, maar gelukkig ging onze onderzoeker Stefan wel met ons zondag mee naar de kerk, nadat we dit aan hem hadden gevraagd. (Onze onderzoekers waren onze docenten).

De leraar waar ik Duitse les van krijgt heet Jensch en komt uit Duitsland. Hij heeft zijn zending gediend in Griekenland en heeft waarschijnlijk gediend met Esra. Hij is super grappig en zal als wij het veld ingaan, weer naar huis gaan.

Well, time to go.

Huggs,
Schwester Bakker

vrijdag 26 juli 2013

Eerste dag op de MTC

Hallo allemaal,

Een geweldige eerste dag beleefd op de MTC.
Op Schiphol was het best moeilijk geweest om afscheid te nemen van mijn familie!
Maar de eerste vlucht ging goed en zat ik heerlijk alleen bij het raam.
Eenmaal in London te zijn aangekomen, was ik natuurlijk weer op het vliegveld verdwaalt (typies Jessica actie). Nadat ik aan 3 mensen had gevraagd waar ik naar toe moest, wist ik het eindelijk de weg.
Bij de gate, zag ik een jonge man zitten, die veel weg had, en eruit zag als een elder (aan zijn vruchten zal men hen herkennen). Tijdens onze wandeling naar het vliegtuig, vroeg ik hem dat ook en gaf hij aan dat hij inderdaad een elder is. Na mijn vraag waar hij vandaan kwam, zei hij uit Duitsland te komen. Hoe cool is dat. Zijn Engels is nog niet zo goed, dus spraken we Duits.

De tweede vlucht naar Manchester ging in het begin niet zo heel fijn. Dat steeds dalen en stijgen is helemaal niks voor mij. Op het vliegveld van Manchester hebben we nog 20 minuten moeten wachten op onze koffers.
Nadat ik de andere elders had ontmoet (ik was de enige zuster) zijn we met de bus naar de MTC vertrokken (missionary training center). We kregen daar wat instructies. 
De elder die ik had ontmoet op het vliegveld, kwam naast mij zitten en ik had de mogelijkheid om voor hem de instructies te vertalen (voor zo ver ik dat kon met mijn Duitse taal beheersing ), want hij begreep nog niet zo goed wat in het Engels werd gezegd.

Na de instructies werd ons verteld, wie onze collega werd. Mijn collega is sister Peacock en ze komt uit Engeland. Voor haar zending werkte zij op West end. Voor degene die dit nog niet weten, ik wil later  ook graag in musicals werken. How cool is that!!!
Ze is super aardig en we hadden al snel een klik.

Het is ook super grappig om Jonathan te zien zitten op de MTC. Daardoor kunnen we af en toe nog even lekker Nederlands praten. 
Vandaag kregen we te horen dat we binnenkort voor twee weken een soort toneelstuk over verhalen uit het boek van mormon te zien zullen krijgen. Het is the Pasin? (Geen idee hoe je het schrijft). Aan het eind van de act zullen wij meedoen, super leuk!! 

De tempel zal voor twee weken gesloten zijn, wat ik heel jammer vind.
Mijn p-day's (voorbereiding dag) zullen vallen op woensdag. 

Ik heb ook mijn district zendingsgroep ontmoet en zuster Peacock en ik, zijn de enige zusters van die groep.
Vandaag zijn 92 nieuwe zendelingen aangekomen op de MTC, dus dat zijn er lekker veel.
Binnenkort zal ik een interview hebben met 1 van de MTC presidenten.
Nou, ik heb geen idee wat ik verder nog moet schrijven over deze dag. 

huggs,
 
Schwester Bakker.

donderdag 25 juli 2013

Dag van vertrek.

Nou daar gaan ik dan. Nog even de koffers wegen voor vetrek. Net iets teveel aan gewicht. De overweging is dan, wat moet je dan achterlaten. Passen en meten en uiteindelijk toch nog al het hoognodige mee kunnen nemen. Bij inchecken bleek dat wat we in de koffers hadden gestopt, toch allemaal goed was ingeschat. Bij de incheckbalie zagen we Jonatan en zijn familie, Karin en haar dochter waren er ook. Wat leuk om die ook nog even te hebben gezien, het was net een feestje. Jonatan ging al vrij snel door de gate. Stefan, mijn ouders en ik hebben nog even wat gedronken en daarna ging het avontuur beginnen. Nu onderweg naar London en daarna naar Manchester waar ik wordt opgehaald. 

Spreek jullie later weer.