Heey iedereen,
Wat een week. We moesten in een week een doopdienst organiseren. Dat is geen aanrader!!
Maandag hadden we een rustig dagje dachten we. We deden onze boodschapjes en we verstuurde onze mailtjes. Na het mailen, zouden we naar de kerk gaan omdat onze onderzoekster een doop gesprek met iemand moest hebben. In de kerk aangekomen, was de onderzoekster niet aanwezig. Via de telefoon gaf ze te kennen dat ze niet meer kon komen. Ik was bang dat zij zich zou bedenken, wat betrefd haar doop. Al snel hadden we besloten om naar haar huis te gaan. Nu woont ze niet echt dichtbij en moesten we een half uurtje met de trein vanaf de kerk. Dat was haasten, want we hadden later die dag een diner apointment bij de familie Bader. Het gesprek duurde iets langer dan we dachten en we kwamen daardoor te laat voor het eten. Gelukkig aten we bij de familie Bader en zij zijn heel relaxt. Lees verder onder.
Dinsdag hadden we zone training. Daar ben ik niet zo'n fan van. Ik hou namelijk niet zo van praten voor grote groepen en dat is nu precies wat we daar moeten doen. Het ging gelukkig allemaal goed.
Na de zonetraining hadden we een afspraak met de elders en het gesprek ging in het Spaans. Jaja Spaans!! Ik heb er niets van begrepen, maar dat was oke. Mijn compagnon kon het goed verstaan en vertalen.
Woensdag zijn we naar zuster Laubscher geweest, omdat ze ons gevraagd had naar het jeugdwerkactiviteit te komen. We wisten niet wat we daar moesten doen. Zuster Laubscher gaf ons een adres om langs te gaan met een boek van Mormon. Het was haar beste vriendin.
Later die dag gingen we naar Daniël en hij kwam met wat rare vragen die we allemaal hebben kunnen beantwoorden. Jammer genoeg moesten we snel weg wegens een afspraak met de elders, die uiteindelijk toch niet door ging.
In de avond hadden we een dinerapoitment met Thuly. Thuly is een heel bijzonder iemand. Zij is niet zoals jij of ik. Omdat ik al een beetje vermoeid was en daardoor het Duits niet meer zo oppakte, kwam haar haar verhaal niet zo naar binnen. Ineens begreep ik haar verhaal en zie iets te hard, WOOW. Zie je het voor je? Iedereen kwam niet meer bij van het lachen.
Ik was blij dat ik hun avond vreugdevol kon maken.
Donderdag aten we weer bij zusters Sommer YEAY!! Op het moment dat we bij haar aankwamen, vroeg ze waar de elders waren!? De elders hadden niet afgebeld en had ze voor 5 personen gekookt. Dat was niet zo slim van de elders. Ik heb nog nooit zoveel gegeten. En dan te bedenken dat er in de avond nog een eetafspraak hadden.
Maar we waren eerst weer naar die vriendin van zuster Laubscher geweest. Daar vertelde ik al eerder iets over. Ze gaf aan dat ze het druk had en verder in de week zullen we het weer opnieuw proberen. We wisten niet wat we tijdens het dinerapoitment moesten eten. Gehehehe. Dat was de grappigste afspraak ever, we hebben zoveel gelachen.
Vrijdag waren we de hele dag thuis, want we hadden zone conferentie. Van 9 tot 5. Ze gaven zoveel informatie en omdat Engels niet meer mijn dominante tweede taal is, maar wel Duits, kreeg ik best wel hoofdpijn van de inspanning en werd ik heel moe. Maar heey, dat is het leven van een zendeling en het prima zo.
We ontvingen een sms van de dochter van de zuster die zondag gedoopt zou worden. Zij gaf aan dat haar moeder twijfelde om gedoopt te worden. We hebben toen van alles moeten regelen. We hadden een eetafspraak die we niet meer konden afzeggen. Na het eten gingen als een speer naar Hetzogenbuchsee. Bij aankomst was ze niet thuis. Toen dachten; ow nee, wat nu?? Na een paar minuten te hebben gewacht, kwam ze toch thuis omdat ze het gevoel had om naar huis te gaan. Wij stonden haar daar op te wachten. Een wondertje. We hebben haar gesproken en daar was ze zo blij om dat ze besloot, zondag haar doop toch door te laten gaan. We waren door dit gesprek sssst 1,5 uur te laat thuis. Oeps. ......
Zaterdag was het jeugdwerk activiteit. Thema bonenfeest. Alles was van bonen. Ik kan geen bonen meer zien. Het was wel super grappig.
In de avond was onze laatste afspraak met de zuster voor haar doopdienst. Die was super goed.
Zondag.
DOOPDIENST!!
We begonnen onze dag in de kerk en dit keer was het neit zo druk. Dat was jammer. Onze microfoon werkte niet, dus verstond je niet zo goed wat de mensen zeiden. De verbouwing is nog altijd niet klaar. Na afloop van de kerkdienst, bleven we nog even in het gebouw om te eten omdat we nog een afspraak hadden. We moesten naar Zolikhofen. Daar aangekomen, ging de tijd super snel voorbij. Onze zuster die werd gedoopt, zag er super geweldig uit. Ze heeft na drie jaar eindelijk de stap genomen om zich te laten dopen.
Al met al. Het was een beetje een stressvolle week, maar we hebben het overleefd. Ik ben zo blij hier te mogen zijn. Aanstaande donderdag hebben we transfer calls, spannend!!!
Ik laat jullie volgende week weten of ik hier blijf, of ik ga, of dat ik dezelfde collega behoud, of dat ik een andere collega krijg.
Alles kan in de komende dagen gebeuren.
Alles gute,
Schwester Bakker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten