Allereerst de beste wensen voor 2014.
Wat is de week weer snel gegaan zeg.
Naja, eigenlijk de afgelopen 6 weken, want de transfer is deze week alweer voorbij. Dat houd dus in dat we deze week ook weer en transfer call hebben gehad. Zal ik blijven of zal ik weer ergens anders heen gaan???
Maandag zijn we met een lid van onze wijk naar Zürich geweest. Ik had daar veel meer van verwacht, maar goed al met al was het een goede en leuke P-day.
In de avond hadden we weer een les met Peter. We hadden de film van Joseph Smith bekeken. Hij vond hem heel interessant.
Dinsdag hadden we weer een district verzameling zoals iedere dinsdag. Ik had het gevoel dat hij iets anders verliep dan geplant. Maar het was gewoon een super goede verzameling. We moesten daarna als de wieder weerga naar de kerk in Schwamendingen omdat we daar een les hadden met Hans-Jörg. Ik leidde de les, maar hij sprak zoveel en zo snel in het Duits, dat ik de draad een beetje kwijt raakte. Ook toen bekeken we de DVD van Joseph Smith.
In de avond gingen we naar de familie Serfösö wegens het oud en nieuw. We hadden heerlijk gegeten van ongeveer 7 tot half 12 hahahaha.
We waren zeer laat thuis. Zo om half drie ofzo. Gelukkig konden we tot 8 uur slapen, want anders had ik de dag niet overleefd.
GELUKKIG NIEUWJAAR !!!!!!!!!!
De volgende dag gingen we naar Charlotte. Ze woont tegenover de kerk en gaat de laatste tijd veel met ons op stap. Ze had het even nodig dat we daar heel de dag waren. Even voor de duidelijkheid, dat doen we natuurlijk niet bij iedereen en altijd. Dat heeft geen zin want dan zouden we ons werk niet kunnen doen. In de avond zijn we weer naar huis gegaan om weer te studeren.
Dit jaar zijn we knallend begonnen en ik zal jullie vertellen waarom.
Donderdag hadden we besloten om een finding day te hebben. Gewoon in ons eigen gebied. We gingen eerst naar de stad genaamd Kloten (wie verzint zoiets).
We wilden wat oude onderzoekers bezoeken, maar geen van allen waren thuis. Ik dacht ow man, het regend en er is niemand thuis. Wat moeten we nu, maar we gaven natuurlijk niet op. We waren ook een paar keer verdwaald. Je zult nu wel denken, hoe komt het dat het jaar dan zo knallend van start is gegaan?
We hadden een lid bezocht die momenteel een zware tijd doormaakt en we wilden haar gewoon even ondersteunen. Daarna besloten we naar Baserdorf te gaan en daar begon het avontuur.
We begonnen ons avontuur met verdwalen, want dat heb je wanneer je met mij werkt...hahaha.
We hadden een les met iemand die eigenlijk niet zo geïnteresseerd is, maar wel naar ons luisterde. In dat gebied wilde we nog iemand bezoeken, maar het huis konden we echt helemaal niet vinden. We liepen overal naar toe. We liepen overal naar toe en toen we terug liepen, bleek dat we heel die straat gewoon hadden gemist. Eenmaal te zijn aangekomen in de straat en bij het huis, deed een jonge man open. Hij vertelde dat zijn moeder onderweg was en toen ze thuis kwam, was ze zo blij ons te zien. Binnen hebben we haar een les gegeven en die was geweldig. Ze vertelde dat ze het altijd geweldig vond met de zendelingen wanneer ze haar bezochten. Zij was een paar keer naar de kerk geweest, maar was verhuist en sinds haar verhuizing, kwamen de zendelingen niet meer. Ze vertelde dat ze klaar was om gedoopt te worden en dat ze het echt jammer vond dat ze zendelingen niet meer trof.
Een wonder kan gebeuren. Wanneer we niet waren verdwaalt, hadden we haar niet gevonden en konden we haar niet zo'n geweldige les geven zoals we die dag hadden.
Dat was een geweldige dag.
Vrijdag brachten we een bezoek aan een zuster en dat was interessant. Ze heeft in haar woning twee inwonende Spaans sprekende mensen. Ik verstond er helemaal niks van, want ik spreek helaas geen Spaans.
We hadden een les met iemand die sister Graf in de trein tegenkwam tijdens een uitwisseling. Tijdens de les kwam naar voren dat hij niet uit ons gebied kwam, en dat we hem dus eigenlijk helemaal geen les hadden kunnen geven. Naja, dat weten we dan ook weer.
In de avond gingen we plannen voor de komende week.
Zaterdag transfer calls.
In de ochtend hebben we lekker gesport en waren we bezig met studeren toen we een telefoontje van het zendingskantoor kregen. We wisten beiden wat dat betekende. Een van ons zal dit mooie gebied verlaten. Maar wie o wie zou dat zijn???? Het bleek dat sister Graf weggaat. Ze gaat naar Soluthun, de plaats waar ze voor Schwamendingen diende.
Maar wie krijg ik dan als mijn nieuwe collega???? Je raad het nooit. Ik had dit ook nooit gedacht. Bedenk dat we ongeveer 40 zuster zendelingen hebben in dit zendingsgebied. 20 in Zwitserland waarvan twee Nederlandse zendelingenzusjes. Hoe groot is dan de kans dat je met een Nederlandse collega gaat werken??? 1 op de 40 ???? Blijkbaar groter want mijn nieuwe collega gaat worden......... Trommel geroffel.......sister ROBBEN!!!! Ze komt uit Den-Bosch en dat is zo grappig.
Morgen verder
Sow ik ga de volgende transfer met iemand uit Nederland werken.
Zondag was dus de laatste zondag van sister Graf in Schwamendingen.
Ik vind het vet jammer dat ze weggaat. Ze was als een echte zus voor me. We zijn in de middag nog even naar Charlotte geweest en hebben daar gegeten. Daarna zijn we weer weg gegaan want we moesten ergens anders een les geven. Nu bleek die te zijn verhuist en konden wij het nieuwe huis niet te kunnen vinden. We besloten maar naar huis te gaan en weer te studeren en een verdere planning te maken. Daar zijn we nog steeds niet klaar mee. Maar ja, dat zal ik verder af maken met mijn nieuwe collega en in het Nederlands. Dat is iets heel raars, ik denk nog altijd in het Nederlands, maar praten is totaal iets anders, want de woorden komen er niet zo mKkelijk uit in het Nederlands.
Also, it is time to go now.
Ik had een super coole dag we zijn naar Lüzern geweest en hebben veel mooie dingen gezien met een lid. We zijn naar een glas fabriek geweest en nog even de bergen in gegaan.
ICH LIEBE EUCH!
Liebe Grüße ,
Sister Jessica.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten